Terug in de EU

...Voelt toch een klein beetje als thuiskomen. Al is het alleen maar omdat ik weer internet heb. Was wel even behelpen.
Maar Griekenland inkomen was nog ook niet zo makkelijk. Bij de grens werd mij niet gevraagd naar mijn paspoort, maar naar een IPF-formulier (of zoiets). Als ik inderdaad wijs op reis wass gegaan, had ik dat al klaar, maar ik werd er volokomen door verrast. Dus werd ik door een meisje van niet veel ouder dan 16 op een bankje gezet om daar via de website dat formulier in te vullen. En uiteraard werkte de website niet. Het meisje gaf het op een gegeven moment ook op en stuurde me terug naar de Albaneese grens, alwaar ik voor 5 euro zo'n formulier kon krijgen. Dat zag ik om verschillende redenen niet zitten. Dus dacht ik: ik zet m'n camper hier neer en ga hier pitten en zie morgen wel. Maar ondertussen toch even wat Nederlandse reissites bekeken en toen kwam ik erachter dat dit formuliertje wel vaker gevraagd werd. Daardoor zakte de verontwaardiging een beetje en ben ik weer terug naar het bankje om toch het formuliertje in te vullen (via een omweg toch aan de praat gekregen).
Dat ging een tijdje (voor mn gevoel minstens een uur) tot de site toch vastliep. Dus weer terug naar het zoek-het-uit-meisje. Die stond een tijdje met een douane beamte te praten, en uiteindelijk kon ik toch door.

En dan was er nog Albanie, waar ik één nacht heb overnacht. Om bij de camping te komen moest ik een hele tijd over een hobbelige onverharde weg, al mn potten en pannen door de kast vliegend. Uiteindelijk op 600m van de camping toch nog maar eens gebeld, omdat de "weg" echt ongbegaanbaar leek. Die zij dat ik de hele hobbelweg weer terug moest en een bepaalde supermarkt in moest voeren in mijn navigatie. Maar ik had dus geen internet en "ik ben vlak bij", zei ik nog tegen hem. "Ik kom naar je toe", zei die. En inderdaad, 10 min. later stond hij voor me. Bleek er nog een riviertje te liggen tussen het punt waar google dacht dat de camping was, en waas die werkelijk was. Daar was de beheerder dus doorheen gelopen. Dat is nog eens klantvriendelijk!
Maar we moesten dus toch terug, onderweg ook nog even gepint in downtown Kavajë.
Albanie is verder toch wel een stap terug in de tijd. Waar in Montenegro nog wel aardig aan de spreekwoordelijke weg getimmerd werd, was daar in Albanie geen sprake van. Heeft me zelfs een achterlicht van mn fietsendrager gekost: een brug die ineens met 30 graden omhoog ging, dus ik moest een aanloopje nemen. Maar omdat die brug zo steil was, knalde mn fietsendrager tegen de grond. Zo eens kijken wat er precies aan de hand is, aan de buitenkant is namelijk niets te zien, alleen komt er geen licht meer uit. Maar het had erger gekund. Ben niet beroofd en mn camper is niet gejat (daar denk je toch als eerste aan bij Albanie)

Nu dus in Griekenland. Even wat tips van de lezers checken en dan denk ik nog wat verder naar het zuiden. Kijken of het nog een beetje warmer kan.