Tequila & frikandellen

Ik had vrijdag wel hier en daar terloops gemeld dat ik jarig was. Ik dacht: ik geef een rondje bij Gerrit en dan ben ik er wel klaar mee. Maar die kans kreeg ik niet echt. Op een gegeven moment kwam er een heel blad met tequila voorbij, met, uiteraard, het volste glas voor mij. Niet zo'n lullig borrelglaasje wat je in 1 keer achterover kiepert, maar 1 waar je effe voor moet gaan zitten. Om de honger te stillen kwam er ook nog een bord frikandellen voorbij (je komt ze ook overal tegen!).
Zo'n zelfde glas tequila kwam nog een paar keer voorbij (vond het zout en de limoen nog het lekkerste), en daarna door naar de Time out, een ander toevluchtsoord voor ontheemde Nederlanders en Vlamingen. Wat daarna allemaal gebeurt is moet ik u even onthouden. (maar ik heb me wel netjes gedragen hoor!)
De volgende dag reletief in goede doen, zeker na een ham-kaas-salade bij Yasmine.en een duik in the Atlantic.
's Avonds weer aangekomen bij Gerrit (om een toch nog gepeperde rekening te betalen) kreeg ik, volgens de engelse volkswijsheid, "een haar van de hond die me heeft gebeten" aangeboden, deze keer zonder zout en limoen. Het scheelde niet veel of ik werd weer gebeten...
Deze week maar even geen alcohol meer voor mij.