Cultuurschokken

Niet vreemd natuurlijk: je vertrekt naar een ander continent, dan kun je verwachten dat je in een andere cultuur komt. Sterker nog, daar doen wij avonturiers het voor.

Zoals eerder gemeld is Gambia redelijk arm. Toch zijn hier mensen vanuit verschillende culturen hier neer gestreken om een handeltje te beginnen. (u zult mij (nog) niet horen zeggen ndat de Gambiaan daar te lui voor is). Zo zijn er behoorlijk wat chinezen (viel me eigenlijk pas op toen ik per ongelijk in het casino terecht kwam, niet om te gokken trouwens), maar de grootste verassing vond ik wel dat er best veel Libanezen waren. Ik ben er (zover ik weet) nog geen tegen gekomen, maar ze schijnen veel restaurantjes te hebben.
En uiteraard heb je hier ook Indiers. Was me ook nog niet opgevallen, tot ik wat electronica-spul nodig had. Ik ben 4 van die zaken binnen geweest, en overal stonden Indiers achter de toonbank. En dat was opnieuw een cultuurschok.

De gemiddelde Gambiaan zal, zeker als hij merkt dat je iets nodig hebt, een brede glimlach tonen. Hij begint dat een heel gesprek waar je van dan komt en dat soort dingen, en dan duurt het effe voor dat je er achter komt dat hij niet heeft wat je nodig hebt. En daar wil hij toch geld voor hebben. En als hij wel heeft wat je nodig hebt, dan begint het hele spel van onderhandelen.

Nee, dan de Indier: Hebben jullie zus of zo? Is het nee, dan zegt hij nee. Is het ja, dan kost het zoveel, en graag of niet. En dit alles zonder een spier te vertrekken. Dat was dus een cultuurshok in een cultuurshok.

Verder zijn er ook nog wat Ghanezen, maar die zijn bij ons in dienst. Heeft te maken met het feit dat “we” daar in het verleden nog al wat werk gedaan hebben, en daar dus ook mensen hebben werken.