Lariam zuigt!

Net zoals iedereen die een exotisch land bezoekt, ben ik voor mijn vertrek ook bij de dokter geweest voor de nodige inentingen en dergelijke. Ën dergelijke"staat in dit geval voor malaria pillen. Ik kreeg voor 9 maanden voorraad aan Lariam mee. De juffrouw die me het spul uitdeelde wist mij te melden dat alle verhalen over bijverschijnselen (slaapstoorenissen, nare dromen, leverklachten, depressiviteit, paranoia, enz. enz. enz.) maar "broodje-aap-verhalen" waren. Voor dat ik vetrok had ik al gemerkt dat ik er in ieder geval slacht van ging slapen.
Toen ik hier over het onderwerp ging praten werd mij van alle kanten afgeraden om door te gaan met dat spul: in de bijsluiter staat dat er een kans is van 1:400.000 op psychise klachten. Mijn onderzoekje hierzo lijdt tot een heel ander resultaat, nl. 9 op 10 (er was er 1 die zei nergens last van te hebben).

De meeste mensen die hier wat langer zitten slikken helemaal niks. Hebben ook bijna allemaal al een keer malaria gehad. En gek genoeg kun je beter hier malaria krijgen als in Nederland: malaria is het eerste waar ze hier naar kijken als je een ziekenhuis binnenstapt, waar je in Nederland nog eerst op vanalles en nog wat wordt getest.

Om mijn persoonlijke ervaringen met Larian te illustreren een verhaaltje:

Op mijn eerste vrije zondag dat ik hier was ging ik een ritje maken naar Banjul, de hoofdstad. En op een of andere manier voelde ik mij daar helemaal niet op mijn gemak. Oké , er was daar nergens een tubab te zien, maar normaal gesproken heb ik daar toch niet zo'n last van. Op een gegeven moment wordt ik aangehouden door de politie omdat ik een bord genegeerd had. (noot: het was tijdens de Rammadhan en dan schijnt iedereen hier geld nodig te hebben om een schaap te kopen of zoiets).
En toen kreeg ik het natuurlijk helemaal benauwd. Oké, dat is op zich nog niet zo heel erg raar.

Goed, die agent wat geld gegeven en genegeerd dat hij mijn zonnebril jatte, weer terug. En toen kwamen van die gedachtes dat ik zou gaan verdwalen, m'n tank leeg, en dat zoort dingen. Ook daarvan zal de lezer denken: "dat is toch niet zo vreemd?" Nou eigenlijk wel, want er zijn hier maar 3 wegen, dus verdwalen valt niet mee, en de tank zat helemaal vol. Toen was het voor mij dus welduidelijk dat dit aan de Lariam lag.
Na nog wat andere dingen, inclusief enge dromen, ben ik gestopt met Lariam en overgestapt op een lokaal medicijn.

En of dat medicijn nou niet werkt, of doordat er wattijd zat tussen de 2 medicijnen, het (schijnbaar) onvermijdelijke is dan toch gebeurt: ik heb malaria GEHAD. Want, naar nu blijkt, als je er maar op tijd bij bent is er helemaal niet zoveel aan de hand. Vrijdag nacht werd ik wakker met koorts, zaterdag middag m'n bloed laten prikken, en na een kwartiertje stond ik weer buiten met een papiertje waarop stond dat ik positief was (dat wist ik ook wel!). Met dat naar de apotheek, pillen geslikt, 1,5 dag in bed gelegen en maandag morgen was ik weer "fit for duty". Het blijkt wel dat de hele medische zorg hier, ook al is het niet van een super hoog niveau, volledig is ingericht op malaria.
Vanmorgen m'n laatste pil van de kuur geslikt en vanmiddag nog een keer laten testen of ik er echt vanaf ben, voor de zekerheid.

Voor wat Lariam kan ik met een gerust hart zeggen dat hel middel dus erger is dan de kwaal!!